Met de trein door de Schotse Hooglanden

De Highlands, de zee, de whisky, Harry Potter… er zijn vele redenen voor een reis naar Schotland en er is geen betere manier om de ruige hooglanden te doorkruisen dan per trein. De West Highland Line wordt beschouwd als één van de mooiste trajecten ter wereld, waarbij de trein je zelfs naar plekken brengt die per auto onbereikbaar zijn.  

Opstappen: Edinburgh
Eindpunt: Glasgow (of Belfast) 
Reis via: Loch Ness, Fort William, Glenfinnan (Harry Potter viaduct), Corrour (hoogste station), Oban, Glasgow (of door naar Stranraer)
Aantal dagen: minimaal zes

Met een Interrail Pas reisden wij in één dag vanuit Nederland, via London, naar Edinburgh, de hoofdstad van Schotland en een ideaal startpunt van deze reis. 

Start in Edinburgh

De charmante Schotse hoofdstad barst van de geschiedenis, traditie en cultuur en staat niet voor niets op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Voor een adembenemend uitzicht over de stad en omgeving bezoek je Edinburgh Castle, dramatisch gelegen op een uitgedoofde vulkaan. Als je door de ‘Old Town’ wandelt, voel het alsof je in de Middeleeuwen bent beland. Voor de beste fish & chips van Schotland moet je terug naar de ‘New Town’, naar l’Alba D’Oro (7 Henderson Row). Ontdek de stad, blijf overnachten en begin de volgende ochtend uitgerust aan je treinavontuur.

Forth Bridge & Loch Ness 

Ons eerste treintraject loopt vanaf Edinburgh northbound richting Inverness, hoofdstad van de Schotse Hooglanden. Even na Edinburgh flits je over de rode Forth Bridge, een knap staaltje 19^e-eeuwse spoorarchitectuur. De brug bevat maar liefst 10 keer zoveel staal als de Eiffeltoren en wordt gezien als ‘het grootste bouwwerk van de 19^e eeuw’. Unesco plaatste de brug in 2015 op de Werelderfgoedlijst. 

Na drieënhalf uur treinen, dwars door centraal Schotland, met regelmatig heerlijke panorama’s, komen we aan in Inverness. De ‘Capital of the Highlands’ is een rustige stad zonder veel bezienswaardigheden, maar vormt voor velen wel het startpunt voor een uitstapje naar Loch Ness. Door alle aandacht voor het ‘monster’ zou je bijna vergeten dat dit legendarische meer ook uniek is door zijn grootte. Het is maar liefst 37 kilometer lang en tot wel 230 meter diep. Aan de oevers zijn veel mysterieuze plekjes, waar geen toerist te vinden is. Eén van de hoogtepunten is hier de 13^e-eeuwse ruïne van het Urquhart kasteel. 

West-Highland Line: de mooiste ter wereld

We reizen vanaf Urquhart Castle per bus naar Fort William, waar we op de trein stappen richting Crianlarich. Kedeng kedeng… kedeng kedeng… het ritme van de kleine boemeltjes die over de enkelsporige rails van de West Highland Line tuffen hebben iets meditatiefs. De treinen zijn eenvoudig. Gratis Wifi? Vergeet het. In deze afgelegen gebieden is geen netwerk beschikbaar, óók niet in de trein. De landschappen die aan je voorbijtrekken maken dit echter ruimschoots goed, evenals het vriendelijke treinpersoneel. 

Aan boord van de West Highland Line, door velen beschouwd als de mooiste treinreis ter wereld, zie je een kant van Schotland die je ook echt alleen kunt zien vanuit de trein. Het is een prachtige schilderachtige treinroute langs de Schotse westkust, door Loch Lomond & The Trossachs National Park, en hoog boven Rannoch Moor, waar de lijn door een veengebied slingert dat zich aan beide kanten van de spoorlijn uitstrekt tot aan de bergen.

Corrour: hoogste station

Het letterlijke hoogtepunt van de West Highland Line is Corrour, het hoogste en tegelijkertijd meest afgelegen stationnetje van het Groot-Brittannië, tevens bekend van de scènes in de film Trainspotting. Je kunt hier makkelijk opgaan in de ruige natuur, want in de wijde omtrek is geen gebouw te bekennen en de dichtstbijzijnde weg is letterlijk mijlenver weg. We zien hier wandelaars uitstappen die in hun eentje de leegte intrekken. Ook kun je hier overnachten in the Signal Box, het voormalige seinhuisje van het station. Wij moeten helaas verder, maar niet voordat Suzy, de goedlachse conductrice alle tijd neemt om een foto van ons te maken. De highlands zijn een andere wereld – het tempo is hier relaxed.  

Oban: end of the line

Oban is een rustig stadje, gelegen aan een mooie baai met prachtig uitzicht op de eilanden Kerrera, Lismore en Mull. Voor het beste uitzicht wandel je naar ‘McCaig’s Tower’, een Colosseum-achtig bouwwerk op de heuveltop boven de stad. 

Wil je meer weten over de eilanden en de vuurtorens voor de kust? Vaar dan mee met kapitein Jack McGregor van Argyll Sea Tours. Hij zit vol vermakelijke verhalen over de regio en haar bewoners. Zo krijgen we bijvoorbeeld de tip om seafood te eten in een oud openbaar toilet… We reageren sceptisch, maar de Seafood Temple (Gallanach Road) serveert inderdaad heerlijke verse vangst en vanuit de voormalige toiletten met slechts 22 zitplaatsen blijk je een heerlijke sunset view over de baai te hebben.

Wie zin heeft in een hoge dosis ethanol, kan een bezoek brengen aan de lokale distilleerderij, die sinds 1794 in bedrijf is. Bonnie, een levendige Schotse local, geeft je een uitgebreide introductie in de whiskyproductie, voordat je de edele druppels zelf kunt proeven. 

Een fijne keuze om hier te overnachten is het Perle Oban Hotel, direct aan het water gelegen met uitzicht over de baai en de pittoreske haven. Het statige hotel werd ooit gebouwd voor de eersteklasreizigers van de West Highland Line, maar nu is het een betaalbaar luxehotel dat zoveel mogelijk samenwerkt met lokale bedrijven.

Glenfinnan: in de voetsporen van Harry Potter

In Groot-Brittannië spreken veel plekken bij Harry Potterfans tot de verbeelding – denk aan Kings Cross station in Londen, waar je op perron 9¾ de toegangsdeur tot de tovenaarswereld vindt. Bovenaan de lijst staat echter het beroemde honderd meter hoge spoorwegviaduct bij het dorpje Glenfinnan in de Schotse Hooglanden. De Hogwarts Express tuft hier in de films rustig over de 21 stenen bogen. In het zomerseizoen rijden er voor Harry Potter-fans meerdere stoomtreinen, maar ook de gewone regionale treinen van spoorwegmaatschappij Scotrail rijden over het beroemde viaduct. In deze treinen zijn ook onze Interrail passen gewoon geldig. Het viaduct ligt op zo’n 20 minuten lopen vanaf station Glenfinnan. 

Glenfinnan Station Museum 

Het kleine, romantische station van Glenfinnan werd ooit bijna gesloopt, maar wordt tegenwoordig goed onderhouden door de spoorwegfan John Barnes, die het omtoverde in het Glenfinnan Station Museum. Hij bezorgde ook twee oude treinwagons uit 1958, die zich nu naast het station bevinden en waarin je tegenwoordig voor een luttel bedrag kunt overnachten en dineren. Bij goed weer heb je vanaf het einde van het perron een prachtig uitzicht op Ben Nevis, de hoogste berg van het Verenigd Koninkrijk. 

Stranraer – ferry naar Belfast

Je kunt je reis eindigen in Glasgow, maar wij stappen op Glasgow Central Station nog even op de regionale trein soutwestbound naar Stranraer, richting Belfast. Deze trein tuft gemoedelijk langs de westkust, met wijds uitzicht over de zee richting Ailsa Craig en het eiland Arran. Ook passeren we drie drie lochs – Castle Semple, Barr en Kilbirnie. We lazen dat je bij helder weer op het hoogste punt bij Chirmorie een blik kunt opvangen van Merrick, de hoogste berg van Zuid-Schotland, maar dat is ons helaas niet gegund vandaag. We dalen af richting Stranraer, waar de ferry naar Belfast op ons wacht. Leuk om na een week Schotland ook nog wat van Noord-Ierland te zien.